Niepokalana swe oko zwróć, ku mojej nędzy niedolę skróć

PT3M6S

Niepokalana swe oko zwróć, ku mojej nędzy niedolę skróć, O Matko moja! Niech serce twe, wysłucha kornej modlitwy tej. x2 Gdy w mojej duszy rwie krwawy ból, ty moje rany litośnie zgój, Wlej w nią balsamu, niebiański dar, miłości bożej zapal w niej żar. x2 Ileż ty Matko doznałaś ran, kiedy na krzyżu konał nasz Pan, Całe twe życie – bolesna nić, goryczy kielich musiałaś pić. x2

Nagranie

Archiwum Doroty Serwy z lat dziewięćdziesiątych

Pieśń opracowana w ramach projektu „Polfonia”, realizowanego ze stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Region

Pomorze Zachodnie

Tarnopolszczyzna
Polska, zachodniopomorskie, powiat goleniowski, wieś Rurzyca pochodzą z Ukrainy, obwód tarnopolski, rejon czortkowski, wieś Liczkowce;

Gatunek

Maryjna

Członkowie pochodzą z Ukrainy, obwód tarnopolski, rejon czortkowski, wieś Liczkowce; Część członków śpiewała w zespole goleniowskim Złoty Kłos

Tagi

Opracowanie tekstu: Dorota Kurkowicz i Piotr Braszak