thumbnail

Czerwony pas, za pasem broń

Członkowie zespołu z Rurzycy

PT1M14S

Czerwony pas, za pasem broń, za pasem broń I topór, co błyszczy z dal’a. Wesoła myśl(wesoła myśl), swobodna dłoń (swobodna dłoń) To strój, to życie góral’a. Tam szum Prutu, Czeremoszu Hucułom przygrywa, A ochocza kołomyjka Do tańca porywa. Dl’a Hucuła nie ma życia, Jak na połoninie, Gdy go l’osy w doły rzucą, Wnet z tęsknoty ginie. Dl’a Hucuła nie ma życia, Jak na połoninie, Gdy go l’osy w doły rzucą, Wnet z tęsknoty ginie. Ł wymawiane jako przedniojęzykowo-zębowe

Nagranie

Archiwum Doroty Serwy z lat dziewięćdziesiątych

Pieśń opracowana w ramach projektu „Polfonia”, realizowanego ze stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Region

Pomorze Zachodnie

Tarnopolszczyzna
Polska, zachodniopomorskie, powiat goleniowski, wieś Rurzyca pochodzą z Ukrainy, obwód tarnopolski, rejon czortkowski, wieś Liczkowce;

Gatunek

Liryczna

Członkowie pochodzą z Ukrainy, obwód tarnopolski, rejon czortkowski, wieś Liczkowce; Część członków śpiewała w zespole goleniowskim Złoty Kłos
Tagi
Opracowanie tekstu: Dorota Kurkowicz i Piotr Braszak
Licencja
©