ᵘOto jak rychło Pan Bóg zabiera mnie z świata, znikły jak cień pręciutko moje młode lata. Kilka lat tylko żyłem, kilka lat na świecie, jida, jida do grobu w samym życia kwiecie. Mniałem ja być podporo rodzicom kochanym, oto mnie śmierć zabrała w wieku młodocianam. ᵘOjciec i matka z ᵘoczu obfite łzy leją i od żalu wielkiego na poły truchleją. Mogłem ja jesce, mogłem, dłużyj jesce podżyć, by rodzice pociechyͥ mogli ze mnie dożyć. Lec inacej wyroki boskie rozrządziły, by nie zginąć wśród świata życie mi skróciłyͥ.