thumbnail

Powiedz dziewczyna, powiedz kochana

Zofia Bartosiewicz, Janina Tuniewicz

PT1M46S

Powiedz dziewczyna, powiedz kochana, Czemuż taka smętna i zadumana? /Czy cień mama połajała, czy ty sama zadumana, Młoda dziewczyna?/ x2 Wyjdzi zza stołu, skłoń się każdemu. Staremu, młodemu i najmniejszemu. /Bodaj cień błogosławili, do kościoła wyprawili, Szczęśliwo drogo./x2 Wejdziesz do kościoła, klęknij ku drzwiami, Westchnij do Boga, oblej się łzami, /Ach mój Boże litościwy, daj mnie Boże los szczęśliwy, Dnia dzisiejszego./x2 […] do kościoła, siądziesz ty w ławki, Drużeczki obsiąo jako kukawki. /Już koberzec zaściełajon, Veni Creator zaśpiewajo, Ksiądz z organisty./ x2 Ł wymawiane jako przedniojęzykowo-zębowe

Nagranie

Archiwum Doroty Serwy (1998)

Pieśń opracowana w ramach projektu „Polfonia”, realizowanego ze stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Region

Wileńszczyzna


Litwa, okręg wileński, powiat trocki, wieś Mamowo

Gatunek

Weselna

Siostry: Zofia Bartosiewicz ur. 1919, Janina Taniewicz ur. 1920
Tagi
Opracowanie tekstu: Dorota Kurkowicz i Piotr Braszak
Licencja
©