Gdzież jest Jezus, ma pociecha, mój najmilszy Zbawiciel? Gdzież jest ma największa radość, duszy mej Pocieszyciel? Dusza moja jest strapiona, wielkim żalem obciążona, Gdzież jest mój najmilszy Jezus? W Nim będzie uzdrowiona! Już tęsknocie serce wzdycha, gdzie miłość oddalona? Dusza ma pokoju nie ma, aż będzie z nim złączona. Skrzydłem orlim lub sokolem, chciałbym lecieć ponad polem Przez góry, lasy i skały szukając, gdzie Pan chwały? Proszę, wołać usiłuję gdzie jest życie mej duszy? Żem Cię zgubił ach żałuję, dość mam tego katuszy. Przyjdż, uzdrów mnie zdrożności, a pomóż mi z tych ciężkości: Ciebie Jezu chcę miłować, niech cię już łza ma wzruszy. Sercem całym przegnę Ciebie, o najdroższy Jezusie! W utrapieniu, jakby w niebie, gdym jest z Tobą, Chrystusie, Bez Ciebie wytrwać nie zdołam, do Ciebie jak chory wołam: "Przyjdź, gdyż bez Ciebie omdlewam: oddaję się cały". Przyjdź do serca w tym momencie, o najmilszy Jezusie! W przenaświętszym Sakramencie, Tyś pociecha mej duszy! Tyś to źródłem żywej wody, danej duszy dla ochłody, Obierz w sercu mym gospodę; dam Tobie w nim wygodę. Znalazłem kogo miłuję, Jezusa kochanego, Wielka radość w sercu czuję, szczęście dusza ma z tego. Witaj miły Baraneczku, skarbie mój śliczny kwiateczku, Pewienien już teraz tego, że sie serca zjednały. Umrzeć pragne z tej miłości Jezusa najdroższego, Puśćże Jezu z twej hojności ogień do serca mego Niech miłościa się rozpali, niech cię wielbi, niech cię chwali, W każdej chwili, w każdej dobie myśleć będę o Tobie.