Witaj krynico dobra wszelakiego, Najmilsza rano Serca Pana mego. Rozpal oziębłe serce me miłością, I napełnij je niebieską słodkością. O rano święta rano uwielbiona, Bądźże na wieki od nas pochwalona. A przez wylaną dla mnie krew i wodę, Daj w utrapieniu pomoc i ochłodę. Spraw to ażebym w tym wygnaniu świata, W tobie zostawał przez me wszystkie lata. Serce Jezusa włócznią otworzone, Niechaj przy śmierci w tobie mam obronę.