Smutny dzień nastaje, smutna to nowina, Smutna to dla serca Matki jest godzina. Wiatry opisują w mieście Jeruzalem, Zdjęta ta Panienka, zdjęta wielkim żalem. Szła Panna z kościoła Jeruzalemskiego, Zginął Jej Syneczek, nie spostrzegła tego. Poszłabym Go szukać, sama nie wiem kędy, Już mnie nocka naszła, już ciemności wszędy. Trzeba się spytać Gabriela świętego, Jeżeli nie widział syneczka mojego. "Gabrielu święty, sługo boży święty Zginął mi Synaczek w sposób niepojęty". "Nie turbuj się, Matko, nie turbuj się wiele, Znajdziesz Ty Syneczka Bożego w kościele" Doktorów naucza, na środku kościoła Pismo im tłumaczy, od mądrzejszych zgoła. Zaledwie to dziecie lat dwanaście miało, a mądrych doktorów już tam nauczało. Idzie ta Panienka z tymi radościami, Znalazła syneczka między doktorami. ,,O Synu mój, Synu! Synu mój jedyny! Wieleś mi uczynił smutku tej godziny." "Nie tyle ty, Matko, żalu będziesz miała, Kiedy ty mnie będziesz na krzyżu widziała „ "Wolę ci ja, Synu, trzykroć razy umrzeć, Niżeli cię, Synu, raz na krzyżu ujrzeć." "Nie umrzesz ty Matko ni razu jednego będziesz piastowała u krzyża zmarłego”. "Ojcze z nieba, Boże! usłysz moją mową, Pociesz i poratuj smutną moja głowę”.