Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. A ten gaik z lasu idzie, dziwują się wszyscy ludzie, idzie po lipowym moście, przypatrują mu się goście. Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. A ta zima ciężka była, co nam ziółka wymroziła ale my się tak staraliʸ, żeśmy ziółek nazbieraliʸ. Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. Na podwórzu gołębica, na polu śliczna pszenica, zieleni się kwitnąć będzie, pan gospodarz chodzi wszędzie. Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. Niechaj chodzi, niech obchodzi, patrzy jak pszenicka schodzi, niech weźmie za nią talary by, aż po ziemi taczały. Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. Do tego domu wstępujmy, zdrowia, szczęścia im winszujmy zdrowia, szczęścia i wszystkiego od Jezusa, od samego. Gaik, gaik nasz, szczęście ludziom dasz, gaiczek zielony, pięknie przystrojony, w czerwone stążeczki, prześliczne dzieweczki. * W wymowie Ł wymawiane jako przedniojęzykowo-zębowe