Gdzie ty jesteś, chatko mała com się w tobie wychowała? W twoim progu matka stała gdym ja ciebie opuszczała. Czy ty jeszcze stoisz sobie, choć rodzice leżą w grobie? Czy tam rośnie jabłoneczka, Koło twojego ogródeczka? Czy kapliczka jeszcze stoi, przyodziana w liść powoi? Czy na trawie coś się pasie, czy się pod nią gnieździ ptaszek? Czy tam w zielonej dolinie, bystry strumyk sobie płynie? I kościółek nasz kochany, a na wieży krzyż drewniany? Co cię spomnę, to zapłaczę, że cię więcej nie zobaczę. Bywaj, chatko, bywaj, mała, com się w tobie wychowała. Bywaj, chatko, bywaj, miła, com się w tobie urodziła. Ja do ciebie powędruję, Progi twoje ucałuję. * W wymowie Ł wymawiane jako przedniojęzykowo-zębowe