Przyśli my tu po dyngusie, zaśpiewómy ᵘo Jezusie, ᵘO Jezusie, ᵘo Maryi, dejcie dyngus gospodyni. Nasa gospodyni siedzi w rogu stoła, A na nij sukinka, pozłocane koła. Nasa gospodyni klucykamiʸ brzdónko, Chyba ᵘóna lo nos dyngusika suko. Nie dajcie nóm mónki, bo się umóncymy, Dejcie nóm kiełbasy, to sie podzieliʸmy. Na wasyj chałupie corny kómin widać, Ładnóm Mańke mocie, nie chcecie jóm wydać. Dejcie, nóm tu, dejcie, jojek ᵘosimnaście, Zeby wóm sie kury nie kreły po chwoście. Dejcie, nóm tu, dejcie, jojek dwajiścia pińć, Zeby wóm sie trafieł do Mańki dobry zińć. Na wasym podwórzu stoi becka śledzi, A w tyj becce śledzi stary diaboł siedzi. W ty małyj chałupce same gołodupce, Same nic nie majóm i lo nos nie dajóm. Za dyngusa dzinkujimyͥ, zdrowio, scynścio, wóm zycymyͥ, A zebyście długo zeliʸ, a po śmierci w niebie beliʸ.