Jedzie Janek ᵘod Torunia corny wónsik mo. Stoi Mania w ᵘokinecku, na niego kiwo, da dana, na niego kiwo. Chodźze Janku pod ᵘokinko dobre piwko móm. Kómu sprzedam za piniónzki, tobie darmo dóm, da dana, tobie darmo dóm. Skoceł z kónia nieuwaznie, wykryncioł noge. O mój Boze, co się dzieje? Chodzić ni moge, da dana, chodzić ni moge. Trzeba jechać po doktora albo po pana. Jak miʸ doktór nie pómoze, pómóz miʸ sama, da dana, pómóz miʸ sama. Pościel ze miʸ to łózecko w cimnyj kómorze. A to moze, to pómoże, tyj choryj nodze, da dana, tyj choryj nodze. Jo łózecko ci pościele, kłaść sie ni moge. Bo sie boje zaraziny, mos choróm noge, da dana, mos choróm noge. Nie bójze sie moja Maniu, tyj zaraziny. Położe jo choróm noge z dala pierzyny, da dana, z dala pierzyny.