Тяжко жыти на чужыні, ой тяжко прожывати, А найтяжше нашым Лемкам рідный край забувати. Як вспомину нашу землю, ой нашу Лемковину, Жаль на серци, слезы в очах, ой мало не зомлію. Як вспомину нашу землю сорок семого року, Як выгнали нашых Лемків на чужыну далеку. Шумте вершкы і поточкы на нашу Лемковийну, Шумте, черчте, вас чуєме на далекій чужыні. Tiażko żyty na czużyni, tiażko tu prożywaty, A najtiaższe naszym Lemkam Ridnyj kraj zabuwaty. Jak wspomynu naszu zemlu, Oj naszu Lemkowynu, Żal na sercy, slezy w oczach, Oj mało ne zahynu. Jak wspomynu naszu zemlu sorok semoho roku, Jak wyhnaly naszych Lemkiw na czużynu daleku. Szumte werszky i potoczky Na naszu Lemkowynu, Szumte, czerczte, was czujeme Na dalekij czużyni.